زیر مجموعه ی جدیدی از سلولهای T با دیابت نوع 1 مرتبط است

 19اوت 2019 - مطالعه ی گروهی از محققان به رهبری دانشگاه فنلاند شرقی نشان داد که یک زیر مجموعه از سلولهای T که به تازگی توصیف شده اند، به نام سلولهای T کمک کننده ی محیطی، ممکن است در پیشرفت دیابت نوع 1 نقش داشته باشند. فراوانی سلولهای T کمک کننده محیطی در گردش خون کودکانی که اخیرا به دیابت نوع 1 مبتلا شده اند و در کودکان سالمی که بعداً به بیماری دیابت نوع یک مبتلا می شوند، افزایش یافته است. این مطالعه در مجله ی Diabetologia منتشر شده است.

دیابت نوع 1 یک بیماری خود ایمنی است که به طور معمول در کودکی بروز می کند. در دیابت نوع 1، سلولهای بتا که تولید کننده ی انسولین در لوزالمعده هستند، توسط سیستم ایمنی بدن از بین می روند. علاوه بر استعداد ژنتیکی، ظاهر شدن اتوآنتی بادیها در خون، پیش بینی کننده ی ابتلای فرد به دیابت نوع 1 در آینده است.

ظهور اتوآنتی بادیها قبل از بروز دیابت بصورت بالینی در اثر فعال شدن سلولهای B علیه پروتئین هایی در جزایر پانکراس اتفاق می افتد. فعال شدن سلولهای B در بافتهای لنفاوی به نوبه خود توسط سلولهایT  کمکی فولیکولار کنترل می شود. تحقیقات پیشین دکتر Tuure Kinnunen و گروه تحقیقاتی وی در دانشگاه فنلاند شرقی نشان داده است که فراوانی سلولهای T کمکی فولیکولار در خون کودکانی که به زودی به دیابت نوع 1 مبتلا خواهند شد، افزایش می یابد.

توانایی مشابهی برای فعال کردن سلولهای(که در مغز استخوان بالغ می شوند) B اخیراً به یک زیر مجموعه ی جدید از سلولهای T ( که در تیموس، ارگانی نزدیک به قلب، بالغ می شوند)  نسبت داده شده است. این سلولها به اصطلاح سلولهای T کمکی محیطی نامگذاری شده اند که شباهت زیادی به سلولهای T کمکی فولیکولار دارند، با این تفاوت که گیرنده هایی را بر روی سطح خود بیان می کنند که به آنها امکان مهاجرت و هدف قرار دادن بافتهای ملتهب را می دهد.

مطالعه ی حاضر نشان می دهد که نوعی از سلولهای T کمکی محیطی می تواند در شروع دیابت نوع 1 نقش داشته باشند. این نوع سلول مورد بررسی، سلول های T کمکی محیطی" CXCR5-PD-1hi"هستند که با پیشرفت دیابت نوع 1 ارتباط دارند.

محققان نشان دادند که فراوانی این سلولها در خون کودکانی که اخیرا دیابت نوع 1 در آنها تشخیص داده شده است، و همچنین کودکان سالمی که اتوآنتی بادی مثبت هستند، افزایش می یابد. نکته مهم این است که در کودکانی که اتوآنتی بادی مثبت بوده و بعداً به دیابت نوع 1 مبتلا شده اند، تعداد این زیر گروه از سلولهای T به وضوح افزایش یافته است.

ایلس اکمن، محقق مرحله اول این مطالعه از دانشگاه فنلاند شرقی گفت: براساس نتایج ما، ممکن است که سلولهای T کمکی محیطی نقش مهمی در ایجاد دیابت نوع یک داشته باشند. این اطلاعات می تواند در ابداع روشهای بهتر برای پیش بینی خطر دیابت نوع 1 و ایمنی درمانی جدید برای این بیماری، به کار رود. با این وجود، مطالعات بیشتری برای تأیید این نتایج و مشخص کردن جزئیات عملکرد سلولهای T کمکی محیطی باید صورت گیرد.

این مطالعه با استفاده از نمونه های خونی کودکان شرکت کننده در مطالعه ی DIPP فنلاند انجام شده است که در آن ابتلا به دیابت نوع 1 از بدو تولد در کودکانی که در معرض خطر ژنتیکی برای این بیماری هستند، دنبال می شود. در این تحقیق محققانی از دانشگاههای تورکو، هلسینکی، Oulu و همچنین دانشگاه هاروارد شرکت داشتند.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-08-t-cell-subset-diabetes.html